Ömer İbn Saad, “En güçlü hatip kılınçtır” der. Tüfek icat olduktan sonra bu sözün yeni bir ifadeye kavuştuğu anlaşılıyor. 2005 yılı Ocak ayında Avrasya Dayanışması Türkiye Millî Komitesi olarak yaptığımız ziyaret sırasında, Suriye Milli Meclis Üyesi Prof. Dr. Nâsır, Arapların çok bilinen bir darbı meselini hatırlatmıştı: “Kurşunla desteklenmeyen söz, bir anlam taşımaz.” Mao Zedung’un ünlü “İktidar namlunun ucundadır” özdeyişi, bir bakıma “Anayasa namlunun ucundadır” anlamına gelir. Çünkü anayasa, iktidar hukukudur. Dünya anayasalar tarihinin en büyük hakikati budur.
Bir millet, anayasasını ya kendi ordusunun yaptırım gücüne dayanarak yapar veya yabancı ordunun yaptığı anayasaya boyun eğer.
Kendi anayasasını kendi yapanlar
Anayasa geleneği demokratik devrimlerle başladı. Bu devrimler, krallıkları yıktı ve demokratik devletler kurdu. Bunlardan 1640 İngiliz Devriminin önderi General Cromwell, kralın parlamentosunu süngüyle bastı ve kralı da ipe gönderdi. İngiliz demokratik anayasa geleneğindeki kurucu rolü eşsizdir.
Bugünkü ABD Anayasası da, General Washington’un kumanda ettiği süngülerle yapılmıştı. Hem ABD Bağımsızlık Savaşının süngüleri hem de 1789 başında dokuz devleti federasyonda toplayan süngüler! Ancak o süngüler ABD Anayasasını ayakta tutmaya yetmedi. Kurulan devlet dağılmaya başlayınca, bu kez ünlü İç Savaş’ta (1861-1865) Abraham Lincoln’ün süngüleri imdada yetişti. ABD’ye bağlı devletlerin yeniden toplanması ve karaderili kölelerin hürriyetlerinin kabulü için kanlı bir iç savaş gerekmişti.
1789 Büyük Fransız Devrimi, devletin zor gücünü kullanmakta giyotinler çalıştıracak kadar ateşliydi. Fransa anayasa tarihi, devrimler ve karşıdevrimler arasındaki savaşlar tarihidir. Paris Karnavale müzesindeki 1791 Fransa Anayasası’nın altında şöyle yazar: “İnsan derisi ile kaplanmıştır.” Anayasa kürsüsünün hâlâ en başında oturan Prof. Dr. Tarık Zafer Tunaya, anayasa derslerinde bunu öğretmiştir.
Kendi anayasasını başkasının yapmasına boyun eğenler
Anayasaları yabancı silahlı kuvvetlerin yapmasına katlanan milletler de olmuştur. Koskoca Fransız milleti, Nazi işgali altında, Hitler’in silahla dayattığı Vichy hükümetleriyle yönetilmeye boyun eğmiştir. Bugünkü Alman anayasasını da aslında 1949 yılında Amerikan işgalcileri yapmıştır. Komşumuz Irak’ın anayasasının yapraklarından 1,5 milyon Iraklının kanı damlamaktadır. Talabani’yi Irak’ın tepesine oturtan Anayasayı, Irak halkı değil, ABD işgalcileri yaptı. Libya’daki NATO işgalcileri ise, daha anayasayı yapmadan Libya’nın burçlarına kendi bayraklarını diktiler. Bayrak, anayasanın ilk maddesidir.
Türkiye’nin kurucu ve yıkıcı anayasa deneyimleri
Türkiye’nin anayasa tarihi de dünya tecrübelerini doğrular. 1876 ve 1908’de Kanunu Esasi’nin ilanı, Hürriyet davasının silahlı güçleriyle olmuştur. Atatürk’ün önderliğinde gerçekleştirdiğimiz 1921 ve 1924 anayasaları, arkasından 27 Mayıs 1960 Devrimiyle yaptığımız anayasa, hep millet ile ordunun hürriyetçi ve devrimci dinamiğinin ürünüdür.
12 Mart 1971, 12 Eylül 1980’deki Amerikancı darbeler ise, karşıdevrimci anayasa sürecini yürütmüştür. Turgut Özal, Tansu Çiller, Tayyip Erdoğan ve Abdullah Güller, ABD güdümündeki para babalarına dayanan o sürecin çocuklarıdır. Türkiye’nin anayasa tarihi de, silahlı kuruculuk ve silahlı yıkıcılık tarihidir.
Tayyip Erdoğan’ın silahlı anayasa harekâtı
Tayyip Erdoğan, 22 Temmuz 2007 karşıdevriminden sonra anayasa yapmaya kalkıştı ama olmadı. Çünkü Cumhuriyeti yıkan anayasa girişimi için, öncelikle Türk ordusunun sindirilmesi gerekiyordu. Ergenekon, Balyoz, Poyrazköy, Islak İmza, Andıç tertipleri, aslında bölücü anayasa girişiminin silahlı harekâtlarıdır.
Irak başta olmak üzere Türkiye’yi kuşatan coğrafyadaki ABD silahlı gücü ve içerdeki F güçleri ve bölücü terör, AKP-PKK ortaklığının gündemdeki anayasa girişiminin askeri gücüdür. Tayip Erdoğan-Abdullah Gül ikilisi ABD’nin silahlı gücü olmasa, iktidara gelemezdi ve o güç olmasa 24 saat dahi iktidarda kalamaz.
Türkiye halkının gücünü öğrenecekler
Şu anda “Yeni Anayasa” dedikleri yabancı orduların yaptırım gücüyle yapılmaktadır. Güçlü ordusu olmayan ya da ordusu yenilen milletlerin anayasalarını başkaları yapar.
Zor oyunu bozar.
Türkiye’ye yabancı zoruyla bölünme anayasasını dayatanlar, Türkiye halkının gücünü öğreneceklerdir.