5 Nisan 2011 tarihli Habertürk gazetesinde Cindemir/Washington mahreçli “En
Ermeni karşıtı Ermeni” başlıklı bir haber ile, İşçi Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek
hakkında yalan bir habere yer verilmiştir. Bu yalan habere ilişkin İşçi Partisi basın
bürosu Fatih Altaylıya bir tekzip metni göndermiştir. Tekzip metni şöyle;
Sayın Fatih Altaylı
Haber Türk Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni
Gazetenizin bugünkü nüshasında (5 Nisan 2011, Salı) Kasım Cindemir/Washington
mahreçli “En Ermeni karşıtı Ermeni” başlıklı bir haber ile, İşçi Partisi Genel Başkanı
Doğu Perinçek hakkında yalan bir habere yer verilmiştir.
Haberde “ Bir Ermeni sitesi; Ermeni aleyhtarı tutumu ile bilinen ve İsviçre’de Ermeni
soykırımını inkâr ettiği için hapis cezası alan Doğu Perinçek’in Ermeni asıllı olduğunu
iddia etti” satırlarına yer verilmiştir.
Gazetenizde yer alan haberde de belirtildiği gibi, haberin kaynağı, bir Ermeni
sitesidir.
Bağnaz ve emperyalizmin aleti durumundaki bir Ermeni sitesinin Doğu Perinçek’e
düşmanlık gütmesi anlaşılabilir bir durumdur.
Çünkü Doğu Perinçek, “Ermeni soykırımı yalan” demenin suç olduğu İsviçre’nin Lozan
kentinde, Türkiye’den giden, Avrupa’dan katılan binlerce yurttaşımızı birleştirerek
Ermeni soykırımı söylemlerinin büyük bir yalan olduğunu emperyalistlerin yüzüne
karşı haykırmış bir liderdir.
Çünkü Doğu Perinçek, Ermenistan’ın ilk Başbakanı Ovanes Kaçaznuni’nin, 1923
yılında kurucusu olduğu Taşnaksutyun Partisi’nin Bükreş’te yaptığı yurtdışı
konferansı sırasında sunduğu raporun yer aldığı kitabı, Türkiye’deki aydınlarımıza ve
Avrupa’ya göndererek, Ermeni soykırımını yalanını, Ermenistan Başbakanının
ağzından kanıtlamıştır.
Onun için Doğu Perinçek’e emperyalist maşalarca düşmanlık duyulması doğaldır,
diyoruz.
Ancak, Türkiye’de yayımlanan bir gazetenin böyle bir yalanı, hem de araştırma
gereği duymaksızın sayfalarına taşıması çok anlamlıdır.
Doğu Perinçek, bütün Türkiye’nin tanıdığı, hatta dünyaca tanınan bir Parti lideridir.
Perinçek için 4 sütuna yapılan yalan bir haber öncesi ona ya da Partisine ulaşmak,
bu haber konusunda bir açıklama istemek zor olmasa gerek.
Bu haberi, Kasım Cindemir’in Washington’dan yaptığı şahsi bir haber olarak
değerlendirmek de olanaksızdır.
Bir gazetenin 17. sayfasındaki 4 sütuna yapılmış bir haberin genel yayın
yönetmeninin gözünden kaçmış olması varsayılamaz.
Sayın Altaylı,
Sayın Perinçek, geçmişi ile övünen ve bunu her vesile ile dile getiren bir liderdir.
Kaldı ki, Ermeni asıllı olmak, bir insan açısından utanılacak bir durum değildir.
Nitekim, bugün ülkemizde çok sayıda Ermeni asıllı yurttaşımız vardır ve bu
yurttaşlarımızın diğer yurttaşlarımızla bir farkı yoktur. Ama sizin Doğu Perinçek ile
ilgili haberiniz kasıtlıdır, yalandır ve karalama amacı gütmektedir.
Yazımızın ekinde Sayın Doğu Perinçek’in gerek yazılı olarak, gerekse soyağacı şeması
olarak geçmişini açıklıkla ortaya koyan metinleri bilginize sunuyoruz.
Bu yazımızı ekleriyle birlikte gazetenizde aynı sütunlar içerisinde yayımlamak sanırım
sizin de takdir edeceğiniz gibi en önemli gazetecilik gereğidir.
Ayrıca, Sayın Perinçek hakkında yapılan bu yalan haber dolayısıyla en kısa zamanda
yasal girişimlerde bulunacağız.
Bilgilerinize sunarız.
DOĞU PERİNÇEK'İN DÖRT KOLDAN SOYAĞACI
1 - BABAMIN BABASI TARAFINDAN SOYUMUZ
Babamın baba tarafından ataları, Rus Çarlığı'nın saldırıları üzerine 1790'lı yıllarda
Karadeniz'e dökülen Kuban ırmağı boylarından başlarında büyük atamız Hasan Ağa
olmak üzere, 13 aile olarak önce Erzurum-Kars arasında, sonra Erzincan Eğin
(Kemaliye) Çit köyü civarında yerleşmişlerdir. 13 ailenin bir kısmı oralarda kalmış,
yalnız Hasan Ağa'nın torunları Ahmet, Mehmet ve Hacı Yaşar Erzincan bölgesine
gelmiş. Bunlardan Ahmet İliç ilçesine yerleşmiş ve Mehmet ile Hacı Yaşar, Eğin'in
Eskiçit-Hinge köyü arasına yerleşmiş, sonra şimdiki Çit köyünü kurmuşlardır. Daha
sonra Hacı Yaşar, 1850 öncesinde Eğin'in (Kemaliye) Apçağa köyüne yerleşmiştir.
1790'lı yıllarda Kuban bölgesi nüfusundan 600 bin insan eksiliyor. Bunların üçte
ikisi, yani 400 bin civarında bir nüfus Anadolu'ya göç ediyor.
(Alexandre Grigoriantz, Kafkasya Halkları, Yeni Bin Yıl Yayınları, Medya Ofset,
tarihsiz, s. 33).
Kuban ırmağı boylarında Türk olarak Türkmenler, Karaçaylar ve Nogaylar
yaşıyor. Eğin'de yaşayan Türk nüfus içinde bir hayli Kafkas göçmeni var. Bu nüfus,
Oğuz Türkçesi konuşuyor. Hasan Ağa soyundan gelenlerin dilleri de Türkmenlerin
konuştuğu Türkçe.
Hasan Ağa'nın torunu Hacı Yaşar'ın oğlu 1850 doğumlu Hacı Sadık'tır. Hacı
Sadık'ın oğullarından Hacı Mahmut, Osmanlı'nın Mekke'deki son PTT Müdürü'dür.
Onun kardeşi, büyükbabam Mehmet Cemal Perinçek, 1887-1964 yılları arasında
yaşamıştır, PTT müdürüdür. Oğlu babam Sadık Perinçek, yargıçlık, Yargıtay Başsavcı
Yardımcılığı ve 16 yıl Erzincan Milletvekilliği görevinde bulunmuştur. Ceza hukukçuları
arasında yarım yüzyıldır başvuru kitabı olarak kullanılan kitapları vardır.
Hasan Ağa'nın erkek soyundan gelen yüzlerce aile, bugün Türkiye'de Perinçek,
Çitli, Kuban, Kopan gibi soyadlarıyla yaşıyorlar. Hepsinin isimleri, adresleri ve
telefonları soyağacında bir bir yazılıdır.
2 - BABAMIN ANNESİ TARAFINDAN SOYUMUZ
Babamın annesi tarafından soyumuz da aynı köyden, yani Eğin (Kemaliye)
Apçağa köyündendir. Babaannem Rahime Behiye Perinçek'in babası Mustafa Efendi
(Mustafa Yılmaz) dir. Onun babası Adıgüzel Ağa, Abdulhamit zamanında, Hicri 1304
(1888) yılında, Eğin'in ünlü Gemürgap kayasını yararak yolu açan taş ustasıdır ve
adına destanlar yazılmıştır. Adıgüzel Ağa'nın babası Mehmet, Osmanlı-Rus
savaşlarında şehit düşmüştür.
3 - ANNEMİN BABASI TARAFINDAN SOYUMUZ
Annemin babası İbrahim Olcaytu, Malatya'nın Darende İlçesi Balaban (Gerimteri)
köyündendir. Yıllarca öğretmenlik ve at sırtında ilköğretim müfettişliği yapmış, çok
sayıda köy okulu inşa edilmesine önderlik etmiştir. Hayatı, folklor ve kültür
araştırmaları üç cilt halinde yayımlanmıştır
(Hayatım ve Şiirlerim, Folklor Defterleri 1907-1945 I ve II, Kalan Yayınları).
Dedemin babası Hacıoğulları'ndan Köşker Bekir 1840-1916 yılları arasında
yaşamıştır. Onun babası Hacıoğllurı'ndan İbrahim, 1782-1843 yılları arasında
yaşamıştır. Onun babası Hacıoğulları'ndan Bekir, 1757-1827 arasında yaşamıştır.
Onun babası aileye ismini veren, Hacı Mehmet, 1700'lü yıllarda yaşamıştır.
Dedemin kardeşi Seyyit, İngiliz emperyalizmine karşı savaşta Yemen
Cephesinde şehit olmuştur. Büyük amcamız Seyit beyin şehit olduğu 1915 yılında,
babası Köşker Bekir'in dedem İbrahim Olcaytu'ya yazdığı mektup elimizdedir. Bu
mektupta Köşker Bekir, askere giden oğlundan haber alamayışının acısını dile
getirmektedir. Köşker Bekir'in bu mektubu bilgili bir insanın ölçülerini ve birikimini
yansıtmaktadır.
Annemin kardeşi, büyük dayım Orhan Olcaytu, banka memurluğu yapmıştır.
Küçük dayım Turhan Olcaytu, Türk Silahlı Kuvvetleri'nde Tümgeneral rütbesine
yükselmiştir. Sicilinde komutanları, bana bizzat Korg. Faruk Güventür'ün belirttiğine
göre, genelkurmay başkanı olabilecek yetenekleri bulunduğunu yazmışlardır.
Annemin baba tarafı, yani Hacıoğulları sülalelesi, Oğuzların Barak
aşiretindendir. İlginçtir, anne tarafımdan soyumuz da Kuban'dan gelmiştir. Dedem,
ailesine soylarının Kuban Köprübaşı'ndan geldiğini söylermiş. Aşiret, önce 60 çadır
olarak geldikleri Halep bölgesine yerleşmiş, sonra Gaziantep, Urfa Birecik, Malatya
Darende ve Elbistan'a ve daha sonra da Tekirdağ yörelerine dağılmıştır.
Konuştukları dil, Oğuz Türkçesidir.
4 - ANNEMİN ANNESİ TARAFINDAN SOYUMUZ
Annemin Annesi Firuze Olcaytu, o zaman Elazığ'a, bugün Tunceli'ye bağlı olan
Pertek kazasından Terzigil'den Ahmet Bey'in kızıdır. Aile Pertek'e Elazığ'dan gelmiştir.
Aile Elazığ bölgesinde bulunduğu zaman "Kerrar Beyleri" olarak anılmaktadır.
Anneannemin kardeşlerinden Abdurrahman bey, Kafkas cephesinde Osmanlı-Rus
savaşlarında şehit olmuştur. Terzigil'den Ahmet'in babası Apturrahman Molla'dır.
Apturrahman Molla'nın babası Hacı Terzi Yusuf'tur. Anneanemin kardeşleri Zeki
Özcan ve Mustafa Özcan'dır. Anneanemin ailesinde çok sayıda subay
bulunmaktadır.
PERİNÇEK SOYADININ HİKAYESİ
7 Ekim 2005 tarihindeki yeni bilgilerle
Biz Erzincan ili Kemaliye (Eğin) ilçesi Apçağa köyündeniz. Ailemizin lakabı Hacı
Sadıkgil. 1934 yılında Soyadı Kanunu çıktığı zaman, babam Sadık Perinçek öğrenci.
Daha sonra Yargıtay Başsavcı Yardımcılığı, 16 yıl Erzincan Milletvekilliği ve Adalet
Partisi Genel Başkan Yardımcılığı görevlerinde bulundu.
O zaman soyadı önerisi olarak yayınlanan sözlüğe bakıyor ve Sadık sözcüğünün
karşılığında Perinçek sözcüğünü buluyor ve babasına, yani büyükbabam Mehmet
Cemal Perinçek'e aile adımız olan Sadıkgil'in karşılığı olarak Perinçek soyadını almamızı
öneriyor. PTT Müdürü olan büyükbabam da benimsiyor.
Nevzat Erkmen ve Canan Erkmen tarafından hazırlanan, Hürriyet gazetesinin
Eylül 1987'de yayınladığı Kafiyeli İsimler Sözlüğü'nde Perinçek karşılığında, sadık ve
fedakâr anlamları yazılı (s. 35).
Perinçek sözcüğünün Rusya'da yaşayan Türk halklarının bazılarında hâlâ
kullanıldığını, eşim Şule Perinçek, bir Rusya gezisi sırasında öğrenmişti.
Altay Türkçesinde "berin", bir şeye kendini vermek, sadık olmak anlamına
geliyor. "Beringen kiji" sadık kişi anlamında. Sözcüğün kökü "bermek", yani vermek.
Bu bilgileri Altayca-Türkçe sözlükten öğreniyoruz. Aynı sözlükte Türkçe
"bermek/vermek" sözcüğünün Moğolcadan alındığı yazılı.
(Altayca-Türkçe Sözlük, Hz Prof. Dr. Emine Gürsoy-Naskali, Muvaffak Duranlı,
AKDTYK Türk Dili Kurumu yayını, Ankara 1999, s. 38-39).
Kırgızca sözlüğe baktım, "berilgendik" sadakat anlamına geliyor. "Berilüü"
verilmek ve aynı zamanda sadık olmak anlamına geliyor (Nurettin Aksu-Ayfer Işık,
Türkiye Türkçösü-Kırgız Türkçösü Sözdügü, MEB Yayını, İstanbul 1997, s. 41).
2004 yılı 18 Haziran günü Çin Halk Cumhuriyeti'nin İli-Kazak Özerk bölgesine
ziyarete gittiğimizde, Kazak yöneticileri, kendi dillerinde bermek (vermek) kökünden
gelen, berinçek sözcüğünün bulunduğunu söylediler.
4 Aralık 2004 günü Ankara'daki Avrasya Sempozyumu'nda tanıştığım Karaçay
Türklerinin sanatçı ve yazarlarından Sofi Tram-Semen, Berinçek sözcüğünün
Karaçay Türklerinin Nart boyunun dilinde, "Durmadan veren, canını tekrar tekrar
veren, eli, yüreği ve ruhu açık, fedakâr insan" anlamına geldiğini belirtti. "Bu tür
insanlara 'ne berinçek adam' derler" dedi.
İşin çok ilginç yanı, benim atalarımın da Kafkaslar'da Kuban ırmağı boylarında
yaşayan Karaçay Türklerinden (veya Türkmen) olmasıdır. Aynı kökten gelen
akrabalarımızın bir kısmı bu nedenle Kuban, Kopan gibi soyadları almış bulunuyorlar.
Benim yedinci göbek atam olan Hasan Ağa soyundan gelenler, Rus Çarlığının
1760'lardaki yayılması üzerine Kafkaslar'dan Karadeniz'e dökülen Koban nehri
boylarından önce Kars'a, sonra Erzurum civarına ve en son Erzincan ili Kemaliye
(Eğin) ilçesi Çit köyüne ve daha sonra da Apçağa köyüne geliyorlar. Hasan Ağa'nın
oğlu Mehmet, onun oğlu Hacı Yaşar, onun oğlu Osmanlı'nın Mekke'deki son PTT
Müdürü Hacı Sadık, onun oğlu Mehmet Cemal Perinçek, onun oğlu Mehmet Sadık
Perinçek, onun oğlu Doğu Perinçek.
Büyükbabam ve babam, Perinçek sözcüğünü soyadı olarak aldıkları zaman, bu
sözcüğün Karaçay Türkçesinden geldiğini bilmiyorlardı; hatta atalarının Koban nehri
boylarında yaşayan Karaçay Türkleri (veya Türkmen) olduğunu da bilmiyorlardı. Bu
gerçeği, 1950'li yıllarda bizim sülaleden bazı akrabalarımızın, Cezmi Kopan'ların
yaptıkları araştırmalar sonucunda öğrendik. Raslantının bu kadarı olabilir,
büyükbabam ve babam, o zaman bilmeden 18. yüzyıldaki atalarının konuştuğu
Karaçay Türkçesinden bir sözcüğü soyadı olarak almışlardı.
Perinçek sözcüğünün dilbilimsel kökenini araştırdım. Perinçek, "ver" kökünden
türüyor. "Vermek" aynı kökten yapılan fiildir. MS 8. Yüzyıl Türkçesini yansıtan Orhun
Yazıtları'nda vermek eyleminin karşılığı "birmek". Yazıtlar'da örneğin, "İşiğ küçüğ
birür." (İşi gücü verir) deniyor. Kaşgarlı'nın Divanü Lügat-it Türk'ünde "bermek"
sözcüğü bugünkü Türkiye Türkçesiyle vermek anlamına geliyor. Örneğin "berildi"
(verildi), berdi (verdi) diye geçiyor (c. II, s. 131, 343; c. III, s. 180). B sesi
Türkçenin bazı lehçelerinde v'ye dönmüş ve bazılarında p'ye dönüşmüş. Vermek=
bermek=barmak=parmak'ta olduğu gibi.
Türkçede -nce ve -nç ekiyle sözcük türetiliyor. Örneğin eğlence, güvence,
inanç, gülünç, sevinç, erinç, kıvanç, güvenç, direnç, bilinç, bulunç gibi.
Berin (verin), bermek (vermek) kökünden veren veya fedakâr olan anlamına
geliyor.
Çek ekinin kattığı anlama gelince: Divanı Lügatit Türk'te, bilinçek, terinçek gibi
"çek" ekiyle yapılmış sözcükler var (c. I, s. 510). Bugünkü Türkçemizde de oyuncak,
merdiven karşılığı ayakçak (Tunceli Pertek'te kullanılıyor) ve bürümcek gibi -cek ve -
çek ekiyle türetilmiş sözcükler bulunuyor.
Berinçek veya perinçek sözcüğünün sonundaki -çek ekinin anlamını ise, yine
Karaçay sanatçısı Sayın Sofi Tram-Semen'den öğrendim. Verici veya veren anlamına
gelen "berin" sıfatının sonuna eklenen "-çek" eki, sıfata güçlendirici anlam yüklüyor.
Çek eki, Karaçay Türkçesinde yaygın olarak kullanılıyor.
Sanatçı Sofi Tram-Semen'in bildirdiği örnekler:
Bilinçek: Her şeyi bilmek isteyen, her şeye kulak veren, olumlu ve olumsuz her
tür bilgiye meraklı.
Dirençek: Çok dirençli, yılmadan direnen.
Erinçek: Çok erinen, tembel, çok tembel.
Kelinçek: Gelip duran, bıktırıcı bir şekilde ikide bir gelen.
Kirilçek: Girişken, işbilir, her kapıyı açabilen.
Külümçek: Olaylara gülerek, mizahla yaklaşan, iyimser.
Salınçak: Salınan, uzantıları olan bitki.
Terilçek: Saf, tekrar tekrar aldatılan, yaşadıklarından ders alıp yeni davranış
oluşturamayan.
Ürençek: Alışkın, tiryaki, bir kişiye, bir mala veya davranışa vazgeçemeyecek
kadar alışkın.
Fakat daha ilginci, sadık sözcüğünün başka dillerde de vermek kökünden
türüyor olması. Türkçe ver kökünden türeyen sadık sözcüğü, Rusça, Latince ve
Fransızca'da yine ver kökünden türetiliyor
Rusçada "vernıy" sözcüğü sadık anlamına geliyor. Türkçedeki "vermek"
eyleminin kök sözcüğü olan ver'e Ruslar kendi dillerindeki sıfat eki olan "nıy"ı
eklemişler. Böylece verici sözcüğünü Türkçeden alarak Rusçalaştırmışlar ve sadık
karşılığında hâlâ kullanıyorlar. Bununla gurur duydum. Demek ki, Ruslar, vericiliği
kendi dillerine Türklerden almışlar.
Latincede sadık ve gerçek anlamına gelen veritas ve verum sözcüklerinin, yine
Türkçe ver kökünden türemesi çok çarpıcı. Acaba bu sözcük, Türkçeye benzediği
ileri sürülen Etrüskçe kökenli mi? Latince veritas'tan alınma Fransızca veracite
sözcüğü de sadakat ve gerçeğe bağlılık anlamlarına geliyor (Bkz. L. Quicherat,
Dictionaire Français-Latin -Fransızca-Latince Sözlük-, 38. baskı, Librairie Hachette,
Paris 1908,).
Altayca-Türkçe Sözlük'teki "bermek/vermek" sözcüğünün Moğolcadan geldiği
bilgisi benim için şaşırtıcı oldu.
Tarihte bermek/vermek sözcüğünden türetilen isimlere gelince:
Berendiler, yani bugünkü Türkçeyle "verenler", Kuman çağında Rus hududunda
yaşayan bir Türk topluluğunun adı (Osman Karatay, Kürtlerin Kökeni Hakkında,
Bilgisayar çıkışı, s. 3).
Abbasî Sultanı Harun Reşid'in ünlü Türk veziri Cafer Bermekî'nin aile adı olan
Bermekî sözcüğünün kökenini araştırmadım ama bermek/vermek kökünden gelen bir
özel isim olduğu anlaşılıyor. Aynı kökten gelen Türkçe bir yer adı olması da
mümkündür.
Priskus'a göre İskit boylarından birinin adı "Verih" (Berih) idi. Bulgarların "Virağ"
adlı hükümdarı var. Ve Tatarlarda "Verig" adı bulunuyor (Nurihan Fattah, Tanrıların
ve Firavunların Dili, çev. Ahsen Batur, Selenge Yayınları, İstanbul 2004, s. 254).
Bunların vermek (bermek) kökeninden türetildiği ve verici, sadık, fedakar
anlamlarına geldiği araştırılabilir.
DOĞU PERİNÇEK'İN ÖZGEÇMİŞİ
17 Haziran 1942 : Babasının yedeksubaylık görevi yaptığı sırada Gaziantep'te
doğdu. Babası Erzincan ili Kemaliye ilçesi Apçağa köyünden Sadık Perinçek, eski
Yargıtay Başsavcı Yardımcısı, dört dönem milletvekili. Annesi Malatya Darende ilçesi,
Balaban (Gerimter) köyünden, Hacıoğulları ailesinden öğretmen İbrahim Olcaytu'nun
kızı Lebibe Perinçek, lise öğrenimli.
Ankara Sarar İlkokulu, Atatürk Lisesi ve Bahçelievler Deneme Lisesi'nde ilk ve
orta öğrenim gördü.
Üniversite yıllarında, 1962 ve 1963'te toplam 10 ay Almanya'da işçilik yaptı ve
Almanca öğrendi.
Haziran 1964 : Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi ve Kamu Hukuku
(Devlet Teorisi ve Kamu Hürriyetleri) kürsüsüne asistan olarak girdi.
Mart 1968 : Hukuk doktoru. Doktora tezinin konusu ve ilk kitabı, Türkiye'de
Siyasi Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi.
1964 yılında dünya görüşü olarak Bilimsel Sosyalizmi benimsedi.
Mart 1968 : Fikir Kulüpleri Federasyonu (Dev-Genç) Genel Başkanı. 1968 yılında
Türkiye tarihinin en kitlesel gençlik eylemleri sırasında, devrimci gençlik hareketinin
genel başkanı.
Dört yıl Siyasi İlimler Derneği Türkiye Bölümü yöneticiliği, dört yıl Türk Hukuk
Kurumu yöneticiliği yaptı.
Kasım 1968 : Arkadaşlarıyla birlikte Aydınlık dergisini kurdu ve yayınlamaya
başladı.
12 Mart 1971-74 döneminde, TCK 141. madde nedeniyle 20 yıl hapse mahkum
edildi. İki buçuk yıl kadar tutuklu kaldı. 1974 Temmuzunda genel afla serbest.
28 Ocak1978 : Türkiye İşçi Köylü Partisi Genel Başkanı.
20 Mart 1978 : Günlük Aydınlık gazetesinin kuruluşuna ve yayınına önderlik etti,
başyazar.
12 Eylül 1980 darbesinden sonra tutuklandı, 8 yıl hapse mahkum edildi. 1985
Martında serbest.
Ocak 1987 : Haftalık 2000'e Doğru dergisinin Genel Yayın Yönetmeni ve
Başyazarı.
10 Nisan 1990 : "Sansür Sürgün Kararnamesi"nin çıkarılmasıyla Diyarbakır
Cezaevi'nde üç ay tutuklu.
1991 yılında TCK 141. maddesinin kaldırılmasıyla siyasal haklarına kavuştu ve
Temmuz ayında Sosyalist Parti 2. Büyük Kongresi'nde Genel Başkan seçildi.
10 Temmuz 1992: Sosyalist Parti'nin Anayasa Mahkemesince kapatılması
üzerine kurulan İşçi Partisi Genel Başkanı.
İyi Almanca ve orta derecede İngilizce bilir.
Eşi Şule Perinçek, Siyasal Bilgiler Fakültesi mezunu, Atatürk'ün Bütün Eserleri
Genel Yayın Yönetmeni, iyi İngilizce ve Almanca bilir.
Dört çocuğu var:
Zeynep Perinçek (ODTÜ Endüstri Tasarım mezunu),
Kiraz Perinçek (Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü mezunu),
Mehmet Perinçek (Hukuk Fakültesi mezunu, İstanbul Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve
İnkılap Tarihi Enstitüsü Araştırma Görevlisi),
Can Perinçek (1994 doğumlu İlköğretim 8. sınıf öğrencisi).
Gördüğü ve incelemelerde bulunduğu ülkeler :
Avrupa ülkeleri, Çin Halk Cumhuriyeti, Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti, Küba,
Suriye, Lübnan ve Irak.
Kitapları
Doğu Perinçek’in Bütün Eserleri
(Tarih sırasıyla, Kasım 2007)
1. Anayasa ve Partiler Rejimi - Türkiye’de Siyasi Partilerin İç Düzeni ve
Yasaklanması Rejimi- , birinci basım, Türkiye’de Siyasi Partilerin İç Düzeni ve
Yasaklanması Rejimi başlığıyla, A.Ü.H.F Yayını, Ankara, 1968; ikinci basım, Mayıs
1985; üçüncü basım, Kasım 1985.
2. Faşizm Halkın Mücadelesini Durduramaz - Sıkıyönetim Mahkemelerindeki Konuşma
ve Dilekçeler, Aydınlık Yayınları, İstanbul, Ocak 1975.
3. Kıvılcımlı’nın Burjuva Devlet ve Ordu Teorisinin Eleştirisi, Aydınlık Yayınları,
İstanbul, Şubat 1975, 10 bin adet. Bu kitapçık daha sonra Osmanlı’dan Bugüne
Toplum ve Devlet kitabına girdi. İlk kez Proleter Devrimci Aydınlık, 31 ve 32.
sayılarda dizi halinde yayınlanmıştı, 23 Şubat 1971 ve 2 Mart 1971.
4. Kıbrıs Meselesi, Aydınlık Yayınları, İstanbul, Ocak 1976. İlk kez Halkın sesi
dergisinde dizi yazı olarak yayınlandı.
5. Sosyal-Emperyalizm ve Revizyonizme Karşı 1970’te Açılan Mücadele, Aydınlık
Yayınları, İstanbul, Temmuz 1976.
6. Sahte TKP’nin Revizyonist Programının Eleştirisi, Aydınlık Yayınları, İstanbul,
Aralık 1976.
7. Bozkurt Efsaneleri ve Gerçek –Orta Asya Kavimlerinin Tarihsel Gelişmeleri- ,
Birinci basım (5 bin), Aydınlık Yayınları, Aralık 1976; İkinci basım (8 bin), Ağustos
1978; Üçüncü basım (10 bin), Ocak 1980; Geliştirilmiş dördüncü basım (3 bin),
Kaynak Yayınları, İstanbul, Kasım 1997; Geliştirilmiş beşinci basım, Şubat 2003. Bu
kitap 1973 yılında Mamak Cezaevi’nde yazıldı. İlk kez Ağustos 1976’da Aydınlık
dergisinde yayınlandı, sayı 66, s.1 vd.
8. Lenin, Stalin, Mao’nun Türkiye Yazıları, Birinci basım, Aydınlık Yayınları, İstanbul,
Mart 1977; İkinci basım, Kaynak Yayınları, Şubat 1991; Üçüncü basım, 1992.
9. Doğru Eylem Nedir?, Birinci basım (10 bin), Aydınlık Yayınları, İstanbul, Haziran
1977; İkinci basım (5 bin), Eylül 1978. Önce Halkın Sesi dergisinde yayınlandı.
10. Kemalist Devrim-1 Teorik Çerçeve (İlk iki basımda Kemalist Devrim başlığıyla,
Birinci basım (10 bin), Aydınlık Yayınları, İstanbul, Kasım 1977; İkinci basım, Kasım
1979; Gözden geçirilmiş üçüncü basım, Kaynak Yayınları, İstanbul, Kasım 1992;
Dördüncü basım, Mart 1995, Beşinci basım, Temmuz 1995; Altıncı basım, Mart 2000.
Bu kitap, önce dizi halinde Halkın Sesi dergisinde yayınlandı.
11. Anarşinin Kaynağı ve Devrimci Siyaset, Aydınlık Yayınları, Birinci basım,
İstanbul, Ağustos 1978; Değişik ve genişletilmiş 2. basım, İstanbul, 1979.
12. Türkiye Devriminin Yolu, Aydınlık Yayınları, Birinci basım (10 bin), İstanbul, Mayıs
1979.
13. Osmanlı’dan Bugüne Toplum ve Devlet, Birinci basım, Kaynak Yayınları,
İstanbul, Temmuz 1986; İkinci basım, Eylül 1986; Üçüncü basım, Kasım 1991.
14. Stalin’den Gorbaçov’a, Birinci basım, Kaynak Yayınları, İstanbul, Ocak 1990;
İkinci basım, Şubat 1990; Üçüncü basım, Ağustos 1991. Bu kitabın bazı bölümleri,
daha önce Saçak dergisinin çeşitli sayılarında yayınlandı.
15. Abdullah Öcalan ile Görüşme, Birinci basım, Kaynak Yayınları, İstanbul, Ekim
1990; İkinci basım, Kasım 1990, Üçüncü basım, Kasım 1990. Bu görüşmeler daha
önce 2000’e Doğru dergisinde dizi olarak yayınlandı.
16. Parti ve Sanat, Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, 1992; Genişletilmiş
ikinci basım, Eylül 1995.
17. Türk Sorunu, Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Haziran 1993.
18. Kemalist Devrim-2 Din ve Allah, Birinci basım, Kaynak Yayınları, İstanbul, Eylül
1994; İkinci basım, Kasım 1994; Üçüncü basım, Şubat 1995; Dördüncü basım, ...;
Beşinci basım, 1998; Geliştirilmeş 6. basım Kasım 2007.
19. Aydın ve Kültür, Kaynak Yayınları, Birinci basım, Nisan 1996; Genişletilmiş ikinci
basım, Mart 2002.
20. Avrasya Seçeneği –Türkiye İçin Bağımsız Dış Politika-, Kaynak Yayınları, birinci
basım, İstanbul, Ekim 1996; ikinci basım, 1999.
21. Çiller Özel Örgütü, Birinci basım, Kaynak Yayınları, Birinci, ikinci ve üçüncü
basımlar, İstanbul, Aralık 1996; Dördüncü ve beşinci basımlar, Ocak 1997; Altıncı
basım, Kasım 1997.
22. Memidik Kaptan'a Masallar, Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Mayıs
1998.
23. ÖDP’nin Kimliği, Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Ekim 1998; İkinci
basım, Kasım 1998; Üçüncü basım, Aralık 1998.
24. Bir Devlet Operasyonu, Kaynak Yayınları, Mart 1999.
25. Kemalist Devrim-3 Altı Ok, Birinci basım, Kaynak Yayınları, İstanbul, Haziran
1999; İkinci basım, Temmuz 1999; üçüncü basım, Mart 2000.
26. Kemalist Devrim-4 Kurtuluş Savaşı’nda Kürt Politikası, Birinci basım, Kaynak
Yayınları, Kasım 1999; İkinci basım, Aralık 1999.
27. 28 Şubat ve Ordu, Kaynak Yayınları, Birinci basım, Nisan 2000.
28. Eşcinsellik ve Yabancılaşma, Kaynak Yayınları, Birinci basım, Nisan 2000.
29. Karen Fogg’un Epostalları, Kaynak Yayınları, Birinci ve ikinci basım, İstanbul,
Nisan 2002; Üçüncü ve dördüncü basım, Mayıs 2002; Genişletilmiş beşinci basım,
Ekim 2005.
30. Mafyokrasi, –Emperyalist-Kapitalist Sistemin Mafyalaşması ve Türkiye- Kaynak
Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Temmuz 2004, İkinci basım, Şubat 2005.
31. Orta Asya Uygarlığı, Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Nisan 2005.
32. Ermeni Sorununda Strateji ve Siyaset, Kaynak Yayınları, Birinci basım, Mart
2006; Genişletilmiş ikinci basım, Eylül 2006.
33. Kemalist Devrim-5 Kemalizmin Felsefesi ve Kaynakları, Kaynak Yayınları, Birinci
basım, İstanbul, Ekim 2006.
34. Tayyip Erdoğan’ın Yüce Divan Dosyası -Haçlı İrtica- , Kaynak Yayınları,Birinci ve
ikinci basım, İstanbul, Nisan 2007.
BAŞKA YAZARLARLA BİRLİKTE
VEYA İMZASIZ YAYINLARI
35. Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi Davası SAVUNMA (Arkadaşlarıyla birlikte),
Birinci basım (25 bin), Aydınlık Yayınları, İstanbul, Eylül 1974; İkinci basım (15 bin),
Kasım 1974, Üçüncü basım (5 bin), Aralık 1979; Dördüncü basım (3 bin), Kaynak
Yayınları, İstanbul, Mart 1992.
36. Proleter Devrimcilerin Birliği (imzasız), Aydınlık Yayınları, İstanbul, Ekim 1977.
37. Özelleştirme Değil Kamulaştırma, bir grup yazarla, Kaynak yayınları, Birinci
basım, İstanbul, Ekim 1995; İkinci basım, Mart 1996.
38. İslamiyet ve Barış Tartışması (M.Belge, A. Dilipak ile birlikte), Birinci basım,
İstanbul, Ağustos 1997.
39. Susurluk Komisyonu Tutanakları 1 –Doğu Perinçek ve Mesut Yılmaz’ın
Açıklamaları- , Kaynak Yayınları, İstanbul, Nisan 1997.
40. 91 Seçimleri Liderler Açık Oturumu (Mesut Yılmaz, Necmettin Erbakan, Süleyman
Demirel, Bülent Ecevit, Erdal İnönü ile birlikte), Kaynak Yayınları, Birinci basım,
İstanbul, Ağustos 1992.
41. Laiklik Nedir –Aleviler Niçin Laik Olmak Zorundadır- (Esat Korkmaz ile birlikte),
Şahkulu Sultan Külliyesi Vakfı Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Ağustos 1998.
42. Tarihten Güncelliğe Ermeni Sorunu (Arkadaşlarıyla birlikte), Kaynak Yayınları,
Birinci basım, İstanbul, Nisan 2001; İkinci basım, Mayıs 2001;Üçüncü basım, Aralık
2001; Dördüncü basım, Mart 2007.
YABANCI DİLDEN YAYINLANAN ESERLERİ
43. Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi Davası SAVUNMA, Çince, Pekin 1976.
44. Eurasian Alternative, Workers’ Party (Turkey) Publications, İstanbul, November
1996.
45. The Kurdish Question, Workers’ Party (Turkey) Publications, İstanbul,
November 1996.
46. Mafiokratie -Wandlung des imperialistisch-kapitalistischeen Systems zu Mafia
und die Folgen für die Türkei-, Çev. Ziynet ..., Kaynak Yayınları, Frankfurt/Main,
Erste Auflage, Juli 2004.
47. Die Grossmaechte und die Armenierfrage in Sowjetischendokumenten, Çev.
Ziynet ..., Kaynak Verlag, İstanbul, Temmuz 2005.
HAZIRLADIĞI VE DERLEDİĞİ KİTAPLAR
48. Kurtuluş Savaşı ve Lozan, Komintern Belgelerinde Türkiye-1, çev. Fatma
Artunkal, Birinci basım Boğazlar Meselesi Lozan ve Montrö başlığıyla, Aydınlık
Yayınları, İstanbul, Mart 1977; Yeniden düzenlenmiş ikinci basım, İstanbul, Kasım
1993.
49. Kemalist Cumhuriyet, Komintern Belgelerinde Türkiye-2, çevirenler Işık Soner,
Şule Perinçek, Mehmet Cengiz; Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Nisan
1994.
50. Kürt Sorunu, Komintern Belgelerinde Türkiye-3, Çevirenler: Fatma Artunkal,
Şule Perinçek; Birinci basım Kürt Millî Meselesi başlığıyla, Aydınlık Yayınları, Mart
1977; Yeniden düzenlenmiş ikinci basım, Kaynak Yayınları, İstanbul, Nisan 1994.
51. Türkiye Komünist ve İşçi Hareketi, Komintern Belgelerinde Türkiye-4, Çeviren:
Fatma Bursalı, Birinci basım, Aydınlık Yayınları, İstanbul, Mart 1979.
52. Şefik Hüsnü Yazı ve Konuşmalar, Komintern Belgelerinde Türkiye-5, Çevirenler:
Fatma Artunkal, Şule Perinçek; Birinci basım Şefik Hüsnü Komintern Organlarındaki
Yazı ve Konuşmalar başlığıyla, Aydınlık Yayınları, Ağustos 1977; İkinci basım,
Kaynak Yayınları, İstanbul, Haziran 1995.
53. Atatürk Din ve Laiklik Üzerine, Kaynak Yayınları, Birinci basım, İstanbul, Ağustos
1997.
ÇEVİRİLERİ
54. Enver Hoca, Revizyonizm ve Maceracılık Yenilgiye Marksizm-Leninizm Zafere
Götürür (Şule Perinçek ile birlikte), Aydınlık Yayınları, İstanbul, 1975)
55. Antonoio Carlo, Sovyetler Birliği’nin Sosyo-Ekonomik Yapısı, Kaynak Yayınları,
İstanbul, 1975.
56. Jacek Kuron-Karol Modzelevski, Tekelci Bürokratik Sosyalizm, Kaynak Yayınları,
İstanbul, 1976.
Ayrıca birçok broşürü, binin üzerinde dergi ve gazete yazısı var.
PLANLADIĞI KİTAPLAR
57. Bilimsel Sosyalizm ve Bilim
58. Hz. Muhammed
59. Kemalist Devrim-6 Devrim ve Devlet
60. Kemalist Devrim-7 Milliyetçilik
61. Kemalist Devrim-8 Halkçılık
62. Kemalist Devrim-9 Devletçilik ve Devlet Sosyalizmi
63. Kemalist Devrim 10 Kürt Meselesi
64. Kemalist Devrim 11 Kemalizmin Laiklik Pratiği
65. Milli Egemenlik ve Güvenlik Türk Ordusunun Komuta Zaafı
66. Topuna Birden
67. Abdullah Gül’ün Yüce Divan Dosyası
68. Avrupa Kapısı’ndaki Türkiye
69. Kıbrıs’ın Seyir Defteri
70. Körfez Savaşı’nın Seyir Defteri I Arapların Prusyası Nerede
71. Körfez Savaşı’nın Seyir Defteri II
72. Körfez Savaşı’nın Seyir Defteri III
73. Türkiye Devrimin Stratejisi (Türkiye Devriminin Yolu'ndaki temel kavramlar ve
bugünkü devrim stratejisi)
74. Necdet Sezer Dosyası
75. 68 Jöntürkleri
76. Teknokrasi
77. Gül ile Gülü Tartmak -Kapitalizm eleştirileri ve sosyalizm projesi- (Yazılar
derlenecek, evde klasörde toplandı)
78. Otomobil Totemi
79. Abdullah Öcalan ile Görüşme genişletilmiş 3. görüşme dahil ve niçin görüştüm.
80. Hapisaneden Çocuklara Mektuplar (Zeynep, Kiraz ve Mehmet'e ve an’a
mektuplar tarih sırasıyla, hazır, cana yazılanlar eklenecek, feyza derledi)
81. Türkiye ve Dünyanın Seyir Defteri 1990-2010 (Parti Kongrelerine raporlar)
82. Sol Güçbirliği
83. Öncüler Tanıdığım Sevdiğim Kişiler
84. Devşirmeler
85. Önemli Görüşmelerin Tutanakları
86. Tarihe Not Düşen Mektuplar
87. Demir Özlü’den Mektuplar
88. Yalçın Küçük ile Mektuplaşmalar
89. Şeriat ve Özgürlük (Malzeme hazır, çok kısa zamanda yazılır)
90. Küreselleşme ve Milliyetçilik
91. Kartal'dan Cizre'ye (Konuşmalar) Hazır
92. Kürt Savunmaları (Hazır)
93. Cehennemde Tek Kürt Kalsa
94. Kürt Sorunu Çözüm Programları (1972-1991)
95. MİT Provokasyonları -Belgeler- (Doğu Perinçek'i hedef alan tertipler, belgeler
hazır)
96. Kısa TİKP Tarihi (TİKP 2. Kongresine sunduğum tarihçe) hazır
Doğu Perinçek'in Yöneticilik Yaptığı Dernek ve Kuruluşlar
1963: Hukuk Fakültesi Fikir ve Sanat Ocağı Kurucusu ve ilk yönetim kurulu üyesi.
1967: Berlin Türk Toplumcular Ocağı kurucusu ve ilk başkanı
1967-71: Uluslararası Siyasi İlimler Derneği (IPSA) Türkiye Bölümü yönetim kurulu
üyesi.
1966-70: Türk Hukuk Kurumu yönetim kurulu üyesi.
1968: Fikir Kulüpleri Federasyonu Genel Başkanı.
1978-81: Türkiye İşçi Köylü Partisi Genel Başkanı.
1988-89: Basın Konseyi Kurucusu ve Temsilciler Kurulu Üyesi.
1988'den beri: Türkiye Yazarlar Sendikası üyesi.
1988: IPI (Uluslararası Basın Enstitüsü ) üyesi.
1991-92: Sosyalist Parti Genel Başkanı
1992-1998: İşçi Partisi Genel Başkanı.
19 Ekim 1999'dan beri: İşçi Partisi Genel Başkanı.
Önderlik Ettiği Dergi ve Gazeteler
1967: Dönüşüm Yazı Kurulu üyesi ve başyazarı
1968: Forum Dergisi yöneticisi
1968 Kasım-69 Aralık: Aydınlık Sosyalist Dergisi Yazı Kurulu Üyesi ve önderi.
Temmuz 1969-Nisan1971: İşçi Köylü gazetesi başyazarı ve önderi.
1970 Ocak-1971 Nisan: Proleter Devrimci Aydınlık yazı kurulu üyesi ve önderi.
1974-1975: Haftalık Aydınlık başyazarı.
20 Mart 1978-12 Eylül 1980: Günlük Aydınlık gazetesi başyazarı.
1987-l991: 2000'e Doğru Genel Yayın Yönetmeni ve Başyazarı.
1993-1994: Günlük Aydınlık gazetesi yazarı ve daha sonra başyazarı.
1994-2007: Haftalık Aydınlık gazetesi başyazarı.