Suriye’nin Lazkiye kenti açıklarında denize çakılan, gerçekte AKP’nin dış politikasıdır.
Adına ister “BOP Eşbaşkanlığı” deyin, ister “Yeni Osmanlı siyaseti” deyin, isterseniz de “Yeni küresel dünyada bölgesel alt birliklerde liderliğe oynamak” deyin; büyük bir gürültü ve içi boş böbürlenmelerle yürütülen dış politika, Akdeniz’in 1300 metre derinliğine gömülmüş bulunmaktadır.
Suriye son derece soğukkanlı, “vatanımı savundum” demektedir.
İran Meclis Başkanı, Suriye’nin haklı olduğunu söylemektedir.
AKP’nin umutla başvurduğu NATO, “itidal” çağrısı yapmıştır.
AKP ise şaşkındır. Hayatın gerçekleri ile kendi gücü arasındaki derin uçurum; başta Tayyip Erdoğan, iktidar partisinin yöneticilerini şoka uğratmıştır.
Şimdi karşılarındaki “kuvvet” karşısında hiçbir şey yapamamanın adını, “büyük devlet soğukkanlılığı ile hareket etmek” koymuşlar ve karanlıkta ıslık çalmaktadırlar.
KARŞILARINDAKİ KUVVET
AKP, F-4 uçağının düşürülmesiyle birlikte dünya ölçeğinde ortaya çıkmış olan saflaşmayı olanca netliği ile gördü.
Bir tarafta Amerika var. Türkiye, Suudi Arabistan, Körfez Emirlikleri, Amerika tarafındalar.
Ama söz konusu ülkeler, bu tarafın asli unsurları değil, ABD’nin “verdiği görevleri yapan” konumundalar.
Karşı tarafta Rusya, Çin ve İran’ın başı çektiği, BRIC ülkelerinin dâhil olduğu geniş bir blok var.
Avrupa ise arada duruyor. Almanya, öteden beri, Amerika’nın çıkarı için Rusya ve Çin ile karşı karşıya gelmeyi reddetti.
Fransa da, Sarkozy sonrasında aynı politikayı benimsemiş durumda. Avrupa demek, Almanya+Fransa demektir.
Suriye konusunda, Amerika ile Rusya+Çin+İran+Suriye bloğu karşı karşıya geldiler.
Irak’ta yenilen, Afganistan’dan çekilme hazırlıkları yapan, Libya’yı yüzüne gözüne bulaştırmış olan Amerika, Suriye’de sıcak bir kapışmayı göze alamadı.
ABD’nin ekonomisi diken üstünde. Hele hele Avrupa’yı sarsacak bir sıcak çatışmanın, bütün kapitalist dünyayı 2008’den çok daha şiddetli bir krize yuvarlayacağını biliyor.
Onun içindir ki, ABD ve NATO; Tayyip’e “itidalli” olmasını tavsiye ettiler.
İşte AKP’nin göremediği dünya gerçekliği budur.
Ya da görmektedir ama çaresizdir. Varlığını borçlu olduğu “Büyük müttefik”in beyhude çırpınışlarına malzeme olmaktan kaçamamaktadır.
ÇIKMAZ HER YERDE
AKP, sadece dış politikada denize çakılmamıştır. İç politikada da durum farklı değildir.
Özel Görevli Mahkemelerin yarattığı hukuksuzluk çamuru, iktidarın boğazına kadar yükseldi. Şimdi “Özel Görevli Mahkemeleri” kaldıracakmış, “Terör Mahkemeleri” kuracakmış.
Yani çamurda çırpınıyor.
F Tipi örgüt ile “devletin kurumlarına kim hâkim olacak” kavgası, bütün şiddetiyle sürüyor.
Tamamen sıcak para girişine bağlı olarak çarkları dönen Türkiye ekonomisi için en büyük felaket, Suriye ile çıkacak bir savaştır. Bu gerçeği en iyi bilen ise ekonominin dümeninde oturan AKP’dir.
Terörle mücadelede geldiğimiz aşamayı ise, PKK’nın Dağlıca Karakoluna yaptığı baskın gösterdi.
Bu tablo içinde AKP için tek olumlu faktör, Meclis içi muhalefette CHP ile MHP’nin olmasıdır.
İki parti de her kritik gelişmede olduğu üzere, hemen AKP’ye destek saflarında yerlerini aldılar.
ÇATAL ÇIKMAZIN ÖNÜNDEKİ AKP
Kısacası AKP yeni bir yol ayrımına gelmiştir.
Fakat AKP’nin önündeki iki yol da “çöküş”e varıyor.
AKP, denize çakılan dış politikayı sindirmeye çalışabilir, ama bu durumdaki AKP’yi Türkiye sindiremez.
Suriye ile savaş ise, AKP açısından sonu belli olan bir macera olmaktan başka bir anlama gelmeyecektir.
Suriye ile savaş, Amerika dışındaki dünyayı karşımıza almamız demektir. Bu durumda, Amerika’nın bozgununu kaçınılmaz olarak paylaşırız.
Ama Amerika bozguna da uğrasa, sonuç olarak Atlantik’in ötesindedir.
Türkiye ise, Suriye’nin yanı başında. Suriye’de, Irak’ta İran’da var olan toplumsal ve siyasal fay hatları boydan boya Türkiye’nin içinden geçer.
Suriye’den tetiklenen deprem, Türkiye’nin içini vurur.
O deprem enkazının altında ise, ne başta AKP kalır.