Genel Başkanımız Doğu Perinçek ve Uluslararası İlişkiler Bürosu Başkan Yardımcımız Yunus Soner, Çin'in başkenti Beijing'e ulaştı. Parti heyetimiz, 30 Kasım - 3 Aralık 2017 arasında düzenlenecek olan 'ÇKP ve Dünya Siyasi Partileri Üst Düzey İstişare Toplantısı'na' katılacak.
Genel Başkanımız Doğu Perinçek'in toplantıda sunacağı bildiri şu şekilde:
Avrasya Çağına girdik
Yeni Dünya Yeni Uygarlık
Çin Komünist Partisi’nin Dünya Siyasal Partileriyle Yüksek Düzey Diyalog Toplantısı’na katılmak için Beijing’deyiz.
Buluşma 30 Kasım-3 Aralık tarihinde dört gün sürecek. Türkiye’den iki Siyasal Parti çağrıldı. Vatan Partisi ve Ak Parti.
Bu Dünya Partileri Diyaloğu, Çin Komünist Partisi açısından yeni bir durum, yepyeni bir atak anlamına geliyor. Bu uluslararası toplantı, ÇKP’nin geçen ay toplanan 19. Millî Kongresi’nde alınan kararların uluslararası pratiğe nasıl yansıyacağı konusunda ipucu veriyor.
ÇKP’NİN ULUSLARARASI DERSLERİ
Çin Devriminin önderi Mao Zedung’nun Komünist Enternasyonal tecrübesinden çıkardığı tarihsel önemde bir ders var. Enternasyonal örgütlenme, iktidarda bulunun partilerin dayatmalarına zemin yarattığı için, olumsuz bir tecrübe olarak görülüyor. Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin Çin Devrimine Çin gerçeğine dayanmayan müdahaleleri nedeniyle çok büyük hatalar yapılmış, büyük kayıplar verilmiş. Bu nedenle Çin Komünist Partisi, ilke olarak Dünya partilerini toplamaktan hep sakınmıştır. Çeşitli ülkelerin partileriyle ikili görüşmeler yapar ve bu görüşmelerde ağabey parti anlayışından uzak durmaya özen gösterir.
VATAN PARTİSİ’NİN TECRÜBELERİ
Bu saptamayı kendi tecrübelerimize dayanarak yapıyoruz. 1975 yılından başlayarak 1977, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2015, 2016 yıllarında ve şimdi bu yıl Çin’e12 kez resmî ziyarette bulundum. Çin’in en yüksek düzeydeki liderleriyle görüşmelerde bulundum. Benim dışımda Vatan Partisi’nin yöneticisi olan arkadaşlarımız da Çin ziyaretleri yaptılar. Ayrıca Türkiye’de de ÇKP yöneticileriyle görüş alış verişlerimiz oldu. Bütün bu tecrübelerde şunu gördük: ÇKP, bizimle ilişkilerde bırakalım yol göstermeyi, herhangi bir telkinde bulunmamaya özen göstermiştir. Kendi tecrübelerini aktarırken, “Bu bizim tecrübemizdir. Türkiye gerçeklerine göre program ve siyasetlerinizi belirlemeye dikkat ettiğiniz için, sizin bu tutumunuz örnek alınacak değerdedir.”
İki gün sonra 30 Kasım günü başlayacak Dünya Siyasal Partileri Diyaloğunun Dünya partilerine yön verme girişimi olacağına olasılık tanımıyorum. Ama Çin yöneticilerinin kurulmakta olan yeni dünyayı anlamak için uluslararası çapta bir görüş alış verişine gerek duyduğu söylenebilir. Kuşkusuz dünya koşulları, Çin’in Yeni Dünya’nın kuruluşuna daha atak katkılarda bulunması için bugün daha elverişlidir. ABD’nin yenilgileri, bağımsızlık ve refah isteyen bütün ülkeler için uygun zemin oluşturuyor.
YENİ DÜNYA
YENİ UYGARLIK
Dünya Siyasal Partiler Diyaloğu, yeni bir dünyanın kurulduğu koşullarda toplanıyor.
Evet, yeni bir dünya kuruluyor.
Bu yeni dünyanın kurucuları arasında üç odak öne çıkıyor:
Askerî alanda Türkiye, Rusya, İran, Suriye ve Irak’ın temsil ettiği Silahlı Batı Asya.
Ekonomide, dünya üretiminin dinamosu olan üreten Çin ve Hindistan’ın temsil ettiği Asya.
Siyasette: Atlantik sistemine kafa tutan Almanya ve Fransa’nın temsil ettiği Avrupa.
Üçünü topladığımız zaman, Avrasya’nın yükselişini görüyoruz.
PATRON DEĞİŞİKLİĞİ Mİ
YENİ UYGARLIK MI
Atlantik Çağının sonuna geldiğimiz gerçeğini artık herkes kabul etmektedir. Tartışma konusu olan şudur: Avrasya’nın yükselişi, emperyalist-kapitalist kamp içinde patron değişikliği midir, yoksa yeni bir uygarlık mı doğuyor.
Kapitalizmin çeşitli ülkelerde eşit gelişmediği biliniyor. Daha geride olanın ilerde olanı geçtiği örnekler var. Portekiz ve İspanyol deniz sömürgeciliği, Hollanda, İngiltere ve en son ABD patronluğunu yaşadı kapitalist dünya.
Arkada olana bakarak önümüzde olanın aynen tekrarlanacağı görüşü, gerici bir saplantıdır. Bugün Çin ve Hindistan’ın yükselişinde aynı olayın yaşanacağını iddia edenler, böyle bir beklenti içinde olanlar var. Acaba yaşadığımız olay onların umutlarını doğruluyor mu?
Dünya ekonomisinin büyümesine 2016 yılında yüzde 39 katkıda bulunan Çin ve yüzde 19 katkıda bulunan Hindistan, yeni birer ABD olabilirler mi?
ÇİN VE HİNDİSTAN YENİ BİRER ABD OLAMAZ
Hemen belirtelim: Çin ve Hindistan, yeni bir ABD olamaz. 1,5 milyar ve 1 milyar nüfuslu iki yeni ABD’yi dünya kaldırmaz. Çin ve Hindistan da taşımaz iki yeni ABD’yi!
Çünkü insanlık, artık kapitalizmin, özel mülkiyetin, özel çıkarcılığın ve bencilliğin sınırları içinde çözemeyeceği sorunlarla karşı karşıyadır.
Dünyanın damını kapitalizm deliyor.
Kapitalizm, yalnız doğayı değil, insanın kendisini yıkıma uğratmaktadır.
Mafyalaşan emperyalist kapitalizm, doğa ve insanla çelişmesini aşabilecek olanak ve yeteneğe sahip değil. Sistemin sonuna gelmiş bulunuyoruz. Bu koşullarda emperyalist kapitalist sistem, öncelikle yükselen ekonomilere kapalıdır. Gelişen her toplum, ancak kapitalizmin sınırlarını zorlayarak ve aşarak kendisine hayat alanı bulabilir. O nedenle Çin ve Hindistan gibi gelişen ülkeler, kapitalizmi aşmada insanlığa örnek olacak konumdadırlar. Bu iki ülke, kapitalizmin içinde çürümeye teslim olmayacak ülkelerin başında geliyorlar.
PAYLAŞARAK GELİŞME ROTASI
Asya’nın yükselen iki ekonomisinin toplumsal yapıları ve dünya ile kurdukları ilişkiler, yeni bir ABD’ye değil, “Paylaşarak Gelişme” rotasına işaret ediyor. Çin ve Hindistan, savaş yolunda değil, İpek Yolu’nda ilerleyen ülkelerdir.
Şi Cin Ping’in dünya kamuoyuna “Mao’dan sonraki en kudretli önder” olarak tanıtılması, “Paylaşarak Gelişme” rotasının güvence altına alınması amacıyladır.
Çin Komünist Partisi, 29 Ekim 2016 tarihinde kabul ettiği Merkez Komitesi kararları ve özellikle son 19. Millî Kongre çizgisiyle, içerde sınıfsal ayrılıkları derinleştirecek siyasetlere karşı kararlı bir mücadele içine girmiştir.
İçerde yeni bir burjuvazi oluşmazsa, dışarda hegemonyacılık olmaz.
ÇİN HEGEMONYA PEŞİNDE KOŞARSA
İçte sınıflaşmayı önlemeye yönelik kararlılığın dışa yansımasını, Çin Halk Cumhuriyeti temsilcisi, 1974 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu kürsüsünden Mao Zedung’a göndermede bulunarak şöyle açıklamıştı:
“Eğer Çin ilerde hegemonya peşinde koşacak olursa, bütün dünya ülkeleri ve halkları birleşmeli ve Çin’in hegemonyacılığını yıkmalıdırlar. Biz de öyle bir durumda dünya devletleri ve halklarıyla birlikte olacağız.”
ÇKP Genel Sekreteri ve Çin Devlet Başkanı Şi Cin Ping, aynı tavrı dile getirmektedir. Daha önemlisi Çin’in yöneldiği rotadır. Çin, sınıflaşmayı önleme konusunda Mao’nun doğrultusundadır, bugün yine aynı özgüven içindedir.
Hindistan da halkçı bir geleneğe sahiptir ve Çin’in güneyinde yeni bir emperyalist ülke olmaz.
YENİ UYGARLIK
Bugün yaşanan olay, emperyalist kapitalizmin önder ülkesinin değişmesi değil, dünyanın yeni bir uygarlığa yönelmesidir.
Yeni uygarlığın temel programı, üretmek ve paylaşarak gelişmektir.
Bu uygarlık, özel çıkara, bireyciliğe, mafyalaşan kapitalizme, sömürgeciliğe ve hegemonyacılığa dayanmıyor.
Yeni Uygarlık, ülkelerin bağımsızlığı, üretim ekonomisi, halkçılık, kamu ağırlığı, dünyevilik/laiklik ve devrimcilik yönünde oluşuyor.
YENİ UYGARLIĞI BESLEYEN
DEVRİM MİRASI
Dünya Asya Çağına girmiştir. Atlantik sistemi çökmektedir ve Asya’dan yeni bir uygarlık yükseliyor.
Asya Çağı’nın en az yüzyıllık bir devrimci mirası var.
ASYA ÇAĞININ HABERCİLERİ
Rus Demokratik Devrimi, Türk, İran ve Çin Demokratik Devrimleri, Hindistan’ın sömürgeciliğe karşı mücadelesi, 20. Yüzyılın başında Asya Çağının haberini vermişti. Artık devrimin odağı, Batıda değil Doğudaydı. Afrika ve Latin Amerika da Mazlumlar Dünyası içindedir ve bu anlamda doğudadır. Afrika ve Latin Amerika, bir bakıma Devrimci Asya’nın kanatlarını oluşturmaktadır.
DOĞU DEVRİMLERİNİN YÜZYILI
20. yüzyıla şöyle dönüp bir bakalım: Asya ve Afrika örneklerinde sömürgeciliğe karşı savaşlar ve zaferler, Latin Amerika’nın Kuzey Amerika hegemonyasına başkaldırması, arkamızdaki devrimci yüzyılın olgularıdır.
Bu açıdan Lenin’in “İlerici Asya Gerici Avrupa” sloganıyla ifade ettiği Doğu Devrimleri ufku ve sosyalizmi kurma denemesi, Atatürk Devriminin Altı Ok ilkesi, Sun Yatsen’in Üç Halk İlkesi ve Mao’nun Yeni Demokratik Devrim ve sosyalizmin kuruluşunda devrimi sürdürme teorileri, Hindistan’da Gandi’nin ve Pakistan’da Cinnah’ın Bağımsızlık ve Halkçılık ilkeleri, Kore’de Kim İl Sung’un ve Vietnamda Ho Şi Minh’in önderliğindeki kurtuluş savaşları ve devrimlerin kazandırdığı tecrübeler, Arap Dünyasında Nasır ve Bin Bella’nın millî ve demokratik rotaları, Latin Amerika’da Bolivar’dan Fidel Castro’ya uzanan mücadelelerin bıraktığı miras, Yeni Uygarlığın ilk tarihsel birikimini özetliyor.
MİLLİ DEMOKRATİK DEVRİMLER VE
SOSYALİZME AÇILMA ÇAĞININ UYGARLIĞI
Yeni uygarlık, Millî Demokratik Devrimler ve Sosyalizme Açılma Çağının uygarlığıdır.
Yeni uygarlık, bireyciliğe karşı toplumcu felsefeye sahiptir.
Yeni uygarlık, özel çıkarcılığa karşı kamu çıkarını getirmektedir.
Yeni uygarlık, dünya tefeciliğinin faizci sistemine isyan eden, emekle yaratılan üretim uygarlığıdır.
Yeni uygarlık, kamu önderliği ile özel girişimi, milletin çıkarı temelinde birleştiren karma ekonomiyle inşa edilmektedir.
Yeni uygarlık, dinci ve mezhepçi yobazlığa, etnik bölücülüğe ve emperyalizmin aleti olan terörizme karşıdır. Bu açıdan dünyevidir, laiktir ve hem yurtta hem de cihanda barışçıdır.
Yeni uygarlık, kapitalizmin son aşaması olan emperyalizme ve hegemonyacılığa karşı devletlerin bağımsızlığı, eşitliği, karşılıklı çıkarı temelinde barışçı bir dünya iklimi yaratmaktadır.
Çöken Atlantik uygarlığı, sömürme, elkoyma, yağma ve birkaç büyük devletin silahlı üstünlüğü temelinde yükselmişti.
Yeni uygarlık, Paylaşarak Gelişme ekseninde yükseliyor.
DÜNYA DEMOKRATİK DEVRİMİNİN
İKİNCİ BÜYÜK DALGASI
Aslında bugün çağdaş dünya, demokratik devrimlerle kuruluşunun ikinci büyük dalgasını yaşamaktadır.
Birinci demokrasi dalgası, 17. ve 18. Yüzyıllarda İngiliz, Amerikan, Fransız devrimleri önderliğinde geldi.
20. ve 21. Yüzyıl ise, Asya, Afrika ve Latin Amerika’nın Mazlumlar Dünyasının demokratik devrimlerine tanık oldu.
Dünün yoksulları ve ezilenleri, bugünün gelişen ülkeleridir.
Yeni uygarlığı, dünün yoksulları ve mazlumları kurmaktadır.
Bu nedenle yeni uygarlık, emperyalizm tarafından değil, emperyalizme isyan edenlerce kurulmaktadır.
Artık demokrasi ve barış, Millî Demokratik Devrimlerin getirdiği demokrasi ve barıştır.
Bildirgenin İngilizce tam metni:
The Eurasian Age and its New Civilization
Paper presented to the “CPC in Dialogue with World Political Parties High-Level Meeting”, Beijing, 1st – 3rd of December 2017
By Doğu Perinçek, Chairman of Vatan Partisi (Patriotic Party – Turkey)
The “Communist Party of China in Dialogue with World Political Parties High Level Meeting” has started. There is no reason to believe that organizing this meeting, the CPC wants to direct political parties according to its own line. Rather it seems that the Chinese leadership felt the need to exchange views with world political parties to understand better the new era that the world is entering. Today far better conditions exist for a more active contribution of China to the building of a new world. The defeats of the US aggressions constitute a fertile ground for all those countries that are seeking independence and welfare.
The Vatan Partisi takes part in the meeting represented by its Chairman, Doğu Perinçek and by Deputy Chairman of International Relations, Yunus Soner.
The Communist Party of China takes a fully new position, an important initiative by organizing this meeting. This international meeting also shows how the decisions taken by the 19th National Congress of the CPC past month will be implemented into international action.
THE INTERNATIONAL LESSONS OF THE CPC
The leader of the Chinese revolution, Mao Zedong, has derived a historical lesson from the experience of the Communist International. International organization seems to be a negative experience, because it provides ground for the domination by those political parties that govern their countries. The interventions of the Communist Party of the Soviet Union in the Chinese Revolution have led to great mistakes and great losses, because these interventions did not take the Chinese reality into account. Due to that, the Communist Party of China as a principle always refrained to gather world political parties in one meeting. Rather than that, the CPC holds bilateral meetings with parties of different countries and always keeps a conscious distance from a position of big brother.
THE EXPERIENCE OF THE VATAN PARTISI
We make this evaluation on our own experience. Beginning from 1975, in 1977, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2015, 2016 and this year, I have visited the People’s Republic of China 12 times on official invitation. Other representatives of the Vatan Partisi also made official visits to China. We also had exchange of opinion with representatives of the CPC in Turkey. In all these visits and meetings, we encountered the same: Let aside showing us the way, the CPC always paid great attention not even to make any suggestions. When they presented their experiences, they always declared: “These are our experiences. That fact that you carefully base yourself on the reality of Turkey when developing your program and politics is a very respectful position, it is an example.”
A NEW WORLD, A NEW CIVILIZATION
The world is entering a new era. A new order is being founded. Among the founders of the new era, three centers have great importance:
- In military terms, West Asia represented by Turkey, Russia, Iran, Syria and Iraq.
- In economical terms, Asia that has turned into world’s powerhouse, represented by China and India.
- In political terms, Europe represented by Germany and France challenging the Atlantic System.
Summing up these three centers, we discover the rise of Eurasia.
The main forces in the struggle for a new order are the states and the second forces are the peoples.
TURKEY’S ROLE IN THE STARTING OF THE EURASIAN AGE
Today, Turkey is fighting a patriotic war against imperialism and its pawns. The Turkish Armed Forces are fighting side by side with West Asian countries against separatist and reactionary terror organizations that are trained, equipped and in all senses supported by US imperialism. With this positioning, Turkey is in the forefront of the armed struggle against US imperialism. Iran, Iraq, Syria, Lebanon, Azerbaijan, Russia and Turkey de facto are constructing the Union of West Asia. The building of the Union of West Asia is one of the most important factors to realize the Eurasian Union.
The Vatan Partisi is programmatically proposing and actively working for the Union of West Asia since 30 years. Now, this struggle is bearing its fruits. The program and politics of the Vatan Partisi are coming to Turkey’s agenda one by one and are realized step by step. This fact is stated above all by the American, German and Russia press and the international public opinion in general.
Within the conditions of a patriotic war, Turkey has entered into the process of a fundamental decision. In this process, the Gladio Organization planted into the Turkish state by the US is being cleaned up, the US-organized terror organizations, the reactionary Fethullah Gülen group and the separatist PKK are being eliminated, and the people of Turkey are uniting around the revolutionary leader of our First War of Independence, Mustafa Kemal Atatürk.
CHANGE OF BOSS OR THE RISING OF A NEW CIVILIZATION?
Everyone today recognizes the end of the Atlantic Era. In discussion is merely the following: does the rise of Eurasia constitute a change of boss within the imperialist-capitalist camp, or are we facing the birth of a new civilization?
It is known that capitalism has not developed equally in different countries. The capitalist world has lived the Portuguese and Spanish maritime colonization, the Dutch, British and as last the US dominance.
It is reactionary to think that what has happened in the past will repeat itself in the future. There are some that expect the same to happen with the rise of China and India. Does what we live today support their expectation?
Can China, that has contributed 39% to the world economic growth in 2016, and India, that has contributed 19%, become new United States of America?
CHINA AND INDIA CAN’T BECOME THE NEW USA
Let us express it from the beginning: China and India can’t become new United States, they can’t take over the hegemony of the US, because the world can’t carry the weight of two new United States with a population of 1.5 billion and 1 billion respectively. And China and India themselves can’t carry the weight of becoming US.
The reason is that humanity faces problems that can’t be solved within capitalism, within private property, private profit and egoism.
Capitalism is destroying the ceiling of the world. Capitalism not only destroys the nature, it destroys humanity itself.
Imperialist-capitalism that has become a Mafia-organization doesn’t have the possibility and resources to solve its contradiction with nature and humanity. We have come to the end of the system. Within the given conditions, the imperialist-capitalist system is closed above all to the rising economies. All developing societies can only find themselves a space to live by questioning and overcoming the limits of capitalism. Developing countries like China and India therefore are in the position to become examples for the humanity how to overcome capitalism. These two countries head the list in the rejection to rot within capitalism.
THE ROAD TOWARDS DEVELOPING BY SHARING
The social system of the rising two economies of Asia as well as their relations with the rest of the world do not hint to the rise of new United States but to the heading towards “development by sharing”. China and India are countries that do not progress on the road of war but on the Silk Road.
The presentation of Xi Jinping to the world public opinion as “the most powerful leader after Mao” aims to secure this road towards “development by sharing”.
With its Central Committee decisions from the 29th of October 2016 and especially with the line of the 19th National Congress, the Communist Party of China has entered into a serious fight against politics that would deepen class privileges inside China.
Without a new bourgeoisie inside, there can’t be politics of hegemony outside.
IF CHINA TRIES TO BUILD UP A HEGEMONY
The words of China’s UN representative in a speech 1974 are a clear reflection of rejecting class building inside China and the translation of this politics into the international area. Referring to Mao Zedong, the representative expressed in sum the following:
“If tomorrow China looks to build up a hegemony, all the countries and the people of the world should unite and tear down Chinese hegemony. In that moment, we will side with the countries and the people of the world.”
The Secretary General of the CPC and President of China, Xi Jinping expresses the same position. Even more impressing is the road China is taking. China today is following Mao’s path of avoiding class differences, and it is carrying the same self-confidence.
India also has a people-based, a popular tradition and can’t become an imperialist country in the south of China.
THE NEW CIVILIZATION
We are not experiencing today a change of leadership within imperialist capitalism but the worlds heading to a new civilization.
The basic program of this civilization is production and development by sharing.
This civilization is not based on private profit, capitalism-turned-into-mafia, colonialism and hegemony.
The New Civilization develops towards the countries’ independence, economy of production, governing by the people and for the people, dominance of the public sphere, secularism and revolutionary stances.
THE REVOLUTIONARY HERITAGE THAT FEEDS THE NEW CIVILIZATION
The World has entered the Age of Asia. The Atlantic System is crushing down and a new civilization is rising from Asia.
Asia has a revolutionary heritage of at least 200 years.
THE HERALDS OF THE AGE OF ASIA
The democratic revolutions of Russia, Turkey, Iran and China, the struggle of India against colonialism, all these had heralded in the beginning of the 20th century the coming of the Age of Asia. The epicenter of the revolution was not in the West anymore; it was now in the East. Africa and Latin America also belong the world of the oppressed people and in that sense, these two continents are also located in the East. In a sense, Africa and Latin America constitute the wings of the Revolutionary Asia.
THE CENTURY OF EASTERN REVOLUTIONS
Let us take a short look back to the 20th century. The facts of the revolutionary century behind us are the wars and victories of Asia and Africa against colonialism and the uprising of Latin America against North American hegemony.
The first historical revolutionary heritage of the New Civilization can be summarized with the following: The Eastern Revolutions perspective and attempts to found socialism, reflected in Lenin’s slogan of the “reactionary Europe, progressive Asia”; the 6 Arrows of the Kemalist Revolution; the 3 People Principle of Sun Yat Sen and the theories of Mao Zedong about the New Democratic Revolution and the uninterrupted revolution in construction of socialism; principles of independence and people serving governments, by Gandhi in India and Cinnah in Pakistan; wars of national liberation and revolutionary experiences lead by Korea’s Kim İl Sung and Vietnam’s Ho Chi Min; national and democratic paths of Nasser and Bin Bella in the Arab world; the heritage of revolutionary struggle in Latin America from Bolivar to Fidel Castro.
THE CIVILIZATION OF NATIONAL DEMOCRATIC REVOLUTIONS AND OPENING TO SOCIALISM
The New Civilization is the civilization of national democratic revolutions and opening to socialism.
Against individualism, the New Civilization has the philosophy of community.
Against individual profit, the New Civilization brings the profit of the public.
Against the worldwide casino and mafia styled financial capitalism, the New Civilization is rebellion in favor labor and a civilization of production.
The New Civilization is build up with the leadership of the public sphere and the contribution of the private initiative, united on the grounds of the needs of the nation in a mixed economy.
The New Civilization is against religious or sectarian reactionary thoughts, against ethnic separatism and against terrorism, which is an instrument of imperialism. In that sense, the New Civilization is secular and seeks peace at home and in the world.
Against imperialism as the latest phase of capitalism and the accompanying system of hegemony, the New Civilization creates the atmosphere of a peaceful world based on the independence, equality and mutual interest for states.
The crumbling Atlantic Civilization had risen on exploitation, plundering and weaponry dominance by a few states.
The New Civilization is rising on development by sharing.
THE SECOND BIG WAVE OF THE WORLD DEMOCRATIC REVOLUTION
In truth, the modern world is today going through the second wave of its founding democratic revolutions.
The first wave of democracy came in the 17th and 18th centuries led by the British, American and French Revolutions.
In the 20th and 21st century, Asia, Africa and Latin America witnessed the Oppressed World’s Democratic Revolutions.
The worlds poor and oppressed are those countries that are developing and progressing.
The New Civilization is being built up by yesterday’s poor and oppressed.
Therefore, the New Civilization is not built up by imperialism but buy those who rebel against it.
From now on, democracy and peace is the democracy and peace brought by National Democratic Revolutions.