Aydınlık hareketinin emekçisi, 1980 öncesi Türkiye İşçi Köylü Partisi kurucu üyesi, Türk tiyatro ve sinemasının unutulmaz yıldızı, devrimci sanatın yetkin öncüsü, partili sanatçı Erkan Yücel'i, elim bir trafik kazasında yitirişimizin 26. yılında hasretle anıyoruz
Erkan Yücel, devrimci iyimserliğin ve umudun simgesi, insan merkezli bilimsel sosyalizmin gülen yüzüydü. Yozlaşmanın kültür, çürümenin sanat olarak sunulduğu, sanatın metalaşıp piyasaya düştüğü bugünlerde, Erkan Yücel'in yokluğunu çok daha fazla hissediyoruz.
Erkan Yücel, sanatıyla zirveye çıkmış, tevazusuyla halkın içine karışmış, son nefesine kadar sanata dört elle sarılmış, sistemin marijinal sanat anlayışına karşı insanı hep yüceltmiş, özgürlüğün mücadelesini vermiş, sanatı hem yaparak, hem de yaptırarak sevdiren bir devrimciydi.
Devrimci Ankara Sanat Tiyatrosu’nu kurduğu zaman, “Her yer bir sahne! Herkes birer oyuncu!”demiş, tiyatro sahnesini halkın ayağına taşımıştı. Öncülük ettiği sanatçılarla, yeri gelmiş pazarcı kasalarının üzerinde, yeri gelmiş traktör römorklarının üzerinde, yeri gelmiş köy meydanlarında oyunlar sergilemiş, çoğu zaman da halktan kimseleri oyunlara katmış bir sanatçıydı o.
Eğer yolunuz bir gün Kahramanmaraş’a, Aydın Söke'ye, Konya'ya, Ulukışla'ya, Sivas'ın köylerine düşerse, orada size bir adamdan bahsedeceklerdir. Toprağa çaktığı üç direk ve arasına bağladığı çarşaflarla kendine sahne yaratan, muzip bakışları ve olağanüstü oyunculuğuyla hep akıllarda kalan; davranışları ve insancıllığıyla hiç unutulmayan dev yürekli bir adamdan.
İşte o insan, devrimin neferi, devrimci sanatın öncüsü, büyük tiyatrocu, sinemanın ödüllü devrimci sanatçısı Erkan Yücel’dir.