ODTÜ’deki sağlam başlangıç. Öğrenci öğretim üyesi birliği. Öğrenci halk birliği. 68 dersi. 1971 dersi. Tarihsel denklem. AKP’nin gençliği ve Ordusu yok. 2013 Karar Yılı.
Umut Yılının son noktasını ODTÜ koydu.
Öğrencisiyle ve başta Rektör öğretim kadrosuyla Cumhuriyet İsyanına yeni bir kapı açtı.
Öğrenci öğretim üyesi birliği
Öğrenci ve öğretim üyesinin birliği bizim devrimci geleneğimizdir. ODTÜ, bu birliği gerçekleştirerek sağlam bir başlangıç yaptı ve üniversite hareketinin başarı denklemini yeniden kurdu.
Nitekim Cumhuriyet karşıtı güçler, zehirli kamalarını bu birliğin arasına sokmaya kalktılar. Bazı üniversite rektörlerinin talihsiz çıkışlarının anlamı budur. Yüzgeri olmuşlardır. Üniversitenin birliğini bozamayacakları belli olmuştur. Çünkü halk, üniversitenin yanında cephe tutmaktadır.
Öğrenci halk birliği
AKP iktidarı, ikinci hamlesini halkı kışkırtarak yaptı. Tayyip Erdoğan, öğrencileri “molotof atıyorlar, lastik yakıyorlar” diye suçladı. Televizyonlar, halkı ürkütmeye yönelik görüntüler döndürdüler. Gazetelere manşetler attırıldı.
Hürriyet, 30 Aralık 2012
Öğrenciler ve ODTÜ Rektörlüğü, bu suçlamanın yalan olduğunu belirttiler. Kamuoyu da onlara inanıyor. Kışkırtma bozguna uğradı.
ODTÜ öğrencisi, kendisini geniş kitlelerden koparacak eylemlere fırsat vermeyerek elini halka uzattı. Mücadelenin geleceğini belirleyen canalıcı tutum buydu.
Üniversite hareketi, haklı zeminde, güç toplamaya yönelik, dalgalar halinde ilerleyen bir yatağa giriyor. Öğrenci hareketi, halk ile arasını açacak, kuvvet toplamaya değil kuvvet dağıtmaya hizmet edecek yanlış eylemlerden sakınıyor. Öğrenci, öğretim üyeleriyle ve halkla birliği gözeten bir eylem çizgisini benimsiyor. Sinan Cemgiller de, 1968’lerde ODTÜ’de hep halkın onayladığı eylemler yaptılar. Başarının anahtarı budur.
68 dersi
Türkiye gençliği dünyanın en etkin, en deneyimli hareketlerinden geliyor. Jön-Türk, dünyanın en saygın gençlik markasıdır. Çünkü tarih yazmıştır. Atatürk’ün Cumhuriyeti gençliğe emanet etmesi, bir tarih özetidir.
1968 baharı ve yazı boyunca, Türkiye tarihinin en kitlesel eylemlerine önderlik eden FKF/Dev-Genç’in o dönemdeki Genel Başkanı olarak, o büyük deneyimi günümüz kuşaklarına sunuyorum:
10 Haziran 1968 günü FKF/Dev-Genç olarak Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde ve Dil Tarih Coğrafya Fakültesi’nde başlattığımız, 11 Haziran’da Fen Fakültesi’ne ve 12 Haziran da İstanbul Üniversitesi’ne ve arkasından Teknik Üniversite’ye yaydığımız üniversite işgalleri, 25 Haziran 1968 günü büyük başarıyla sonuçlandı, taleplerimizin büyük bölümü kabul edildi ve üniversitelerimiz görülmemiş bir demokrasiye kavuştu. Demokratik Üniversite Hareketi’nin 15 günde ulaştığı büyük zaferin sırrı şöyle özetlenebilir:
Bir: Öğrencinin birliği. Deniz Gezmiş İstanbul Hukuk Fakültesi ders salonunun kara tahtasına, “Sağ-Sol yok, boykot var” diye yazmıştır. Bu birlik, gençlik içindeki çekişmelere izin vermemiş, başarıya odaklanmıştır.
İki: Öğrenci ile öğretim üyelerinin birliği. Büyük bilim adamlarımız Prof. Tarık Zafer Tunayalar, Prof. Hicri Fişekler, Prof. Bedri Karafakıoğlular ve diğer büyüklerimiz unutulamaz.
Üç: Öğrencinin halkla birliği. Halkın onayladığı, alkışladığı bir eylem çizgisinde ilerlemek, mücadelemizin sigortası olmuştur. Her atağımızda, gözümüz halktaydı, kamuoyundaydı.
68 Gençlik Hareketi, halkın balkonlardan sarkarak alkışladığı eylemleriyle 68 olmuştur. Bugün Türkiye Gençliği Birliği, o büyük mirası taşıdığı için halkın sevgilisi oldu.
Dört: En temel olanı, en sona bıraktık. 68 Hareketinin ayağı yere basıyordu. Başka deyişle Türkiye’nin Millî Demokratik Devrim aşamasında olduğunu açık olarak saptamıştı. Bu gerçekçi stratejiyi ilk benimseyen üniversitelerden biri de ODTÜ’dür. ODTÜ, o sayede ODTÜ oldu. Atatürk, gençlik hareketinin bayrağıydı. Gençlik Hareketi, İkinci Kurtuluş Savaşı bilinciyle birleşti ve halkla birleşti.
1971 dersi
1971 ise, olumsuz derstir. 1971’de kitlesel gençlik hareketi yoktur. Başarı da yoktur. Molotof kokteyli atmak, banka soymak, çocuk kaçırmak, şoförün ağzına bez kapatıp ölümüne yol açmak, bakkal soymak gibi eylemleri halk hiçbir zaman sevmedi ve sevmez.
Öğrenci eyleminde ölçü, halktır. Toplumun haklı görmediği eylemler, yenilgilerle, bozgunlarla sonuçlanır.
Bugün önemle vurguluyoruz: Bölücülükle veya başıbozuklarla ortak manzara veren hareketler, halkın sevgisini kazanamaz, kendi içinde bölündüğü gibi, gençlik kitlesinden de kopar ve sonu düş kırıklığı olur. Bu uyarıyı herkes yapmaz ama değeri en sonunda anlaşılır.
Tarihsel denklem
Türkiye gençlik hareketi, devrim deneyimlerinden geliyor. Elbette tek başına değil, halkla birliktedir ve Milli Demokratik Devrimin hep ön cephesindedir.
Bu destan, 1876’da Talebei Ulûm isyanıyla başlar. Medrese öğrencileri, 11 Mayıs 1876 günü, Meşrutiyet talebiyle Babıâli’yi, yani hükümeti bastıktan sonra, Harbiye zabit ve talebeleri hareketi desteklediler. Arkasından topçu birlikleri ve donanma hürriyet hareketine katıldı. Öğrenci eylemiyle başlayan halk hareketi 29-30 Mayıs 1876 günü Abdülaziz’i tahtından indirdi.
1876’dan bugünlere gelen Milli Demokratik Devrimimizin denklemi Millet-Ordu birliğidir ve gençlik, devrimin fedaisidir.
Ordu, 12 Mart ve 12 Eylül’de olduğu gibi emperyalizmin denetimindeyse başarı denklemi bozulur.
1876, 1908, 1920 ve 1960’ta olduğu gibi Ordu halkın yanındaysa, demokrasi ve hürriyetin denklemi oluşur.
AKP’nin gençliği ve Ordusu yok
ODTÜ olayı ve arkasından üniversite gençliğinin ODTÜ ile birlikte cephe tutması, çok önemlidir.
AKP’nin gençliği yok! BOP Eşbaşkanlığı, aylığa bağladığı bir takım kimselerle öğrenci hareketine cevap vermeye kalktı. Bu olay, iflasın habercisidir.
İkincisi, AKP Türk Ordusunu hapse tıkan ABD güdümlü bir iktidar olarak tarihe geçti bu da bir iflas halidir.
AKP’nin zor gücü, en sonunda ABD Silahlı Kuvvetleridir ve ABD’nin Türkiye üzerindeki tehdit araçlarıdır.
Gençlik, bu gerçekleri saptayarak, halkıyla birleşecek ve Cumhuriyet Devriminin ön cephesindeki görevini başaracaktır.
2013 Karar Yılı
ODTÜ öğrencisi Semih İşeri, 29 Aralık 2012 günü Ulusal Kanal’da “ODTÜ ile uğraşanın sonu iyi olmaz” dedi.
“ODTÜ ile uğraşmak”, Cumhuriyet gençliğiyle uğraşmaktır. Gençliği ve Cumhuriyeti hedef alanlar, Cumhuriyetin yükselen dalgasının önünde ne yapacaklarını şaşıracaklardır.
DÜZELTME
22 Aralık 2012 günlü Rota’da yayımlanan “Amerika’daki Menemen ve Amerika’nın Kubilayları” başlıklı yazıda, çok ciddi bir yanlışım var. 1861-1865 yılındaki Amerikan İç Savaşında kurban sayısı, 4 milyon değil, 700 bin olacak. ABD’nin o zamanki nüfusu 30 milyon. Dünyanın en kanlı iç savaşlarından biri. Yıldırım Koç’un yakında yayınlanacak olan Kemalizm ve İşçi Sınıfı üzerine çalışmasında doğru bilgi var. Şüpheye düşüp oraya bakınca, ciddi hatamı gördüm. Düzeltiyor ve okuyucularımdan bağışlamalarını diliyorum. İnternet sitelerindeki metinlerin de düzeltilmesini özellikle rica ediyorum.
1968 ve 1971 Gençlik Hareketi Dersleri için İncelenecek Kitap